حسادت

به نام خدا
نگاه به صفحات اجتماعی همراه با ابراز نگرانی دلسوزان جامعه و توجه به رفتارهای حسادت گونه برخی اشخاص نسبت به توفیق و درخشش سایرین، متاسفانه رفتار بیمار گونه ای را نمایش می دهد که بسیاری از ما شاهد آن هستیم. زمانی که تحمل درخشش و توفیق دیگران را نداریم و از هر راهی برای آسیب به افراد موفق جامعه و سرپوش نهادن بر روی حقارت درونی بهره می بریم، به واقع چه اتفاقی افتاده است و اگر این شکنجه و درد درونی بازبینی و واشکافی نگردد چه نتیجه ای در جامعه خواهد داشت؟
هیچ چیز به اندازه احساس حقارت و عدم اعتماد به نفس مانع موفقیت نمی شود. متاسفانه بیشتر این احساس حقارت یا عدم اعتماد به نفس از گفته های دیگران، و اهمیت دادن غیر ضروری به آن ناشی می شود.
این احساس حقارت نسبت به تحصیلات عالی افراد، شهرت فرد، توانایی و قدرت فردی و اجتماعی و ... در واقع پرورش احساس عدم اعتماد به نفس است. اما شما می توانید انتخاب کنید که چه احساسی پیدا کنید!
یک وجه اشتراک بین همه این افراد وجود دارد. همه این افرادی که قصد تحقیر دیگران را دارند، خودشان فاقد اعتماد به نفس، تنها و ناتوان هستند و این رفتار آنها نوعی مکانیزم دفاعی علیه این احساسات ناخوشایند خودشان است. آنها نمی خواهند مردم ضعف آنها را ببینند بنابراین برای دیگران نقص تراشی می کنند. این موضوع بسیار غم انگیز است و شما باید برای این افراد متاسف باشید. از نگاه دیگر، توهین، رشته ای از کلمات است و کلمات به تنهایی نمی توانند تاثیری بگذارند. شما می توانید انتخاب کنید که هیچ معنایی به کلمات نادرست ندهید. افراد برنده و با اعتماد به نفس، به جای پایین کشیدن دیگران آنها را بالا می برند.
همانگونه که بارها با دانشجویان خوبم سخن گفتم، انشالله همیشه به توانایی خود ایمان و اعتماد داشته باشید و در کنار آن هیچگاه مانند افراد ناتوان برای پیشرفت و موفقیت در جامعه به شخصیت دیگران بی احترامی نکرده و برای توفیق ظاهری خود، مسیر افراد ضعیف و فاقد اعتماد به نفس را در پیش نگیرید.
امیدوارم همه ما با توکل بر خداوند در مسیر درست حرکت کنیم و زندگی ما مصداق انسانیت و اخلاق باشد و از مشاهده توفیق و درخشش تک تک افراد احساس شادی کنیم.
سلامت و موید باشید
دکتر صمدی

#دکتر_رامین_صمدی #دکتر_صمدی